نیلینگ
نیلینگ چیست؟
یکی از روش‌های پایدارسازی گود و سازه‌های نگهبان در برابر رانش خاک، عملیات نیلینگ یا میخکوبی است. در این روش با استفاده از خود خاک‌های دیواره، مانع رانش خاک به داخل گود می‌شویم. این روش در طرح‌های مختلف عمرانی بسیار رایج می‌باشد که عبارتند از:- تثبیت تراشه‌ها در احداث راه آهن و بزرگراه‌ها
- تثبیت شیب‌های زمین در برابر رانش احتمالی
- پایدار سازی کوله‌های مجاور پل در زمین‌های ریزشی
- پایدار سازی گود برای ساختمان‌های بلند در مناطق شهری
مزایای مهاربندی گود به روش نیلینگ چیست؟
اجرای گودهای عمیق در پروژه‌های مختلف، به خصوص پروژه‌های داخل شهر نیاز به شرایط خاص دارد. یکی از مشکلات رایج در اجرای پروژه‌های شهری بحث اشغال فضا و معارضین و ترافیک ناشی از اجرای عملیات عمرانی در محل پروژه می‌باشد. به کمک روش نیلینگ می‌توان فضای کمتری اشغال کرد و در نتیجه مشکلات ترافیک و به تبع آن مشکلات ناشی از معارضین به حداقل می‌رسد.
علاوه بر این موضوع در مهاربندی به روش نیلینگ یا میخکوبی عملیات حفاری و پایدار سازی به صورت همزمان پیش میرود و موجب افزایش سرعت در پیشرفت پروژه می‌گردد. همچنین در روش نیلینگ امکان تقویت طرح در حین اجرا فراهم است و می توان اقدامات لازم برای افزایش پایداری را بر اساس نظر مشاور اجرا نمود.
فضایی عملیاتی ای که پس از پایدارسازی گود به روش نیلینگ در اختیار پیمانکار قرار میگیرد، بیشتر از روش های دیگر پایدارسازی می باشد که باعث افزایش عملکرد در فضای پروژه خواهد شد و در نتیجه منجر به پیشرفت سریع پروژه می گردد.
نکات قابل توجه نیلینگ برای پایدار سازی گود چیست؟
با توجه به اینکه میخکوبی باید در زیر سازه‌های مجاور ملک صورت بگیرد، نیاز به اخذ مجوز از همسایگان پروژه می‌باشد. علاوه بر این مسئله آلودگی صوتی حین عملیات نیلینگ مسئله قابل توجه دیگر است که لازم است از تجهیزات مناسب برای اپراتورها و حاضرین در محل پروژه تعبیه دید.
روش اجرای عملیات نیلینگ یا میخکوبی به چه صورت است؟
- حفاری و خاکبرداری: در این گام، تا عمق مناسبی که خاک به صورت پایدار برای مدت 24 تا 48 ساعت باقی بماند، حفاری انجام می دهیم. معمولا بین 1 تا 2 متر می باشد که بسته به نوع خاک و پایداری آن این مقدار می‌تواند متفاوت باشد. ضمن آنکه عرض حفاری باید به میزانی باشد که ماشین آلات عملیات نیلینگ بتوانند در فضای مناسب قرار بگیرند و به راحتی کار میخکوبی و مهاربندی را انجام بدهند.
- حفاری چاهک ها: چاهک‌هایی به صورت افقی یا مایل در دیواره‌ها به وسیله دستگاه های مخصوص حفاری می کنیم. قطر این چاهک‌ها حدود 10 الی 15 سانتی متر و دارای طولی به حدود 5 الی 10 متر می باشد. مقدار دقیق این ابعاد بر اساس مشخصات فیزیکی و مکانیکی خاک طراحی و تعیین می گردد.
- قراردادن میلگرد و تزریق دوغاب: دوغاب‌ها به جهت ایجاد پیوستگی ارتباط بین خاک و میلگرد اطراف میلگرد را احاطه می کنند. همچنین این دوغاب به منظور جلوگیری از خوردگی میلگرد نیز استفاده می‌شود. به منظور حفظ میلگرد در موقعیت مرکزی چاهک و دوغابگیری کامل در اطراف آن ، در طول میلگرد قطعاتی بین میخ ها و دیواره داخلی سوراخ های چاهک قرار می دهند. دوغاب ریزی بر اساس فشار جاذبه و گاهی فشار خارجی دستگاه صورت می پذیرد و به طور کامل میخ را در چاهک می‌پوشاند. يک شیلنگ دوغاب ريزي به انتهاي چال رفته و فضاي خالي باقي مانده را از انتها تا ابتدای چال دوغاب ريزی می‌کند. شيب چال‌های حفر همانطور که پيش از اين نيز گفته شد به مقدار ملايمي در پايين سطح افق قرار دارد. لذا دوغاب با نيروی وزن وارد شده بر آن به خوبي در حفره‌ها جا می‌گيرد. به چنين روشي، روش دوغاب ريزی ثقلی گفته می‌شود که جزء روش‌هاي متداول در ميخ کوبي به حساب مي‌رود. دوغاب نقش اصلی انتقال تنش از زمين به ميخ‌ها را ايفا می‌کند.
- اجرای پوسته موقت : پوشش موقت نقش سطحي را ايفا مي‌کند که اجزاي سازه‌اي ميخکوبي یا نیلینگ را به يکديگر متصل مي‌نمايد. نوارهای زهکشی ژئوکمپوزیت بر روی نمای سطح خاکبرداری در بخش‌های میانی در مجاورت مکان هایی که میخ گذاری شده اجرا می گردند. نوارهای زهکشی لوله شده در پاشنه خاکبرداری اولیه برای نصب در مرحله بعد باقی می ماند. نوارهای زهکشی می بایستی تا انتهای دیواره ادامه یافته و آب را به پاشنه نهایی انتقال داده و در نهایت آن را توسط پاشنه زهکشی به خارج از خاکریز برساند. همچنين پس از بتن‌پاشي موقت جهت اتصال كامل سر ميخ‌ها به ديواره و همين طور جلوگيري از بروز برش پانچ در ديواره و در صورت نياز تنش‌دهی به ميخ ها، يك صفحه فلزی به عنوان سر نيل بر روي ديواره قرار گرفته و توسط يك مهره به آرماتور درون گمانه متصل می‌شود.
- اجرای پوسته نهایی : پس از حفاری و میخ گذاری و اجرای پوسته‌های موقت تا ارتفاع کف مورد نظر، شروع به اجرای پوسته نهایی و دائم می‌کنیم. پوسته نهایی ممکــن است شامل بتن درجای مسلح (CIP= Cast In Place)، شاتکریت مسلح و یا پانل های بتنی پیش ساخته باشد. پوشش دائمي بعد از آنکه ميخ‌ها نصب و پوشش موقت شکل گرفت، اجرا می‌شود. ضخامت اين پوشش كم بوده و غالباً به 10 تا 15 سانتيمتر محدود می‌شود.
